Socjofobia

Czujecie się nierozumiani przez bliskich? Ja często się tak czułam. Nikt nie był w stanie zrozumieć, co przeżywam. Ciągle tylko wymagania i obowiązki. "Musisz się uczyć, musisz chodzić do szkoły, musisz pracować." Wiem, że muszę, ale dlaczego nikt nie zapyta w jaki sposób mam tego dokonać. Takie myśli pogłębiały uczucie pustki i samotności. Aż któregoś dnia nieoczekiwanie coś ważnego zrozumiałam. JA TEŻ nie rozumiem co czują inni. Jestem skupiona na swoich problemach. Jestem w stanie zrozumieć co czuje druga osoba mająca lęk. A co czuje ktoś kto ma łuszczycę albo jeździ na dializy. Może niektórzy z nas są bardziej empatyczni na cierpienie innych. Może ja mniej. Wydaje mi się, że żeby naprawdę komuś współczuć trzeba by przeżyć to co on. Darujmy innym, że nie rozumieją przecież oni nie wiedzą jak to jest.

To pierwsza książka z gruntu "psychologicznych" którą miałam okazję przeczytać. Było to już kilka miesięcy temu. Powiem, że lektura zachęciła mnie do przeczytania kolejnych książek autorki jak i innej literatury dotyczącej jeż stricte problemu lęku. Możecie uznać, iż nie ma sensu rozwodzić się nad wywodami jakiegoś pseudopsychologa, ale powiem wam: najważniejsze aby takie pseudonaukowe dzieło miało w sobie potencjał by leczyć nasze słabości. Ta książka to znów dopiero początek drogi, ale potencjał by zmieniać myślenie ma. To, co dzisiaj po długim czasie od przeczytania rysuje się w mojej głowie jako wspomnienie powyższej lektury to jedno zdanie. "Nikt ani nic nie ma wpływu na to jak się czujesz, prócz ciebie samego. Stojąc w deszczu bez parasolki, możesz przeklinać na czym świat stoi, lub cieszyć się że nie ma suszy, ziemia będzie nawodniona, a rośliny mogą rosnąć. Mój lęk społeczny nie musi mieć wpływu na to, czy jestem szczęśliwa, czy nie". Pomocne w układaniu pri

Zaczęłam mieć obsesję na punkcie mojej kierowniczki, ilekroć ją tylko widzę wydaje mi się, że idzie właśnie do mnie by powiedzieć mi o swoich zastrzeżeniach na temat mojej pracy (delikatnie mówiąc), rzeczowo? Chce mnie po prostu ochrzanić. Jej sposób bycia budzi we mnie dystans i niepokój. A jednak te 8 godzin każdego dnia trzeba jakoś wytrzymać. Spróbuję ją jakoś odczarować. Wyobrażę ją sobie jak śpiewa pod prysznicem :). 

Biedny, bogaty, najbogatszy. Brzydka, piękna, seksbomba. Kiepski, dobry, najlepszy. Każdy przymiotnik tworzy skalę od najmniejszego do największego określenia. Określając kogoś przymiotnikiem wciskasz go na swoją skalę w odpowiednie miejsce. Na drodze rozwoju duchowego odpuść sobie osądzanie i porównywanie ludzi, a gwarantuję że poczujesz ulgę. Kamil jest w miarę biedny, Franek jest bogaty, a Warren jest najbogatszy. ——————K———————F————————————W Tworzysz nierówność między ludźmi porównując ich do siebie. Porzuć przymiotniki określając ludzi, a wszyscy staną się równi. Zobaczysz wtedy, że to bardzo wygodny sposób postrzegania siebie i innych. Koniec rywalizacji. Koniec bycia lepszym lub gorszym. Koniec porównywania się. Koniec starania się być lepszym. Koniec wyścigu szczurów. Wszystko to legnie w gruzach gdy zdejmiesz z ludzi przymiotniki, które im przyklejasz na czoło. Kamil zarabia 1500zł miesięcznie. Franek jeździ ferrari. Warren jest na pierwszym miejscu najb

"Aby zrozumieć funkcjonowanie osób lękliwych, warto skupić się na pozytywnych aspektach tej osobowości, bo przecież takie też istnieją. Częściej przestrzegają oni zasad moralnych i społecznych, co wskazuje związek lęku i poczucia winy. Dlatego nie zaparkują w niedozwolonym miejscu, mało prawdopodobne, że kogoś oszukają. Łatwiej okazują współczucie i wrażliwość na cierpienie innych. Nie krytykują. Są dobrze zorganizowani, co stanowi przydatną innym cechę. Są pomocni i można na nich liczyć. Wcześniej od innych dostrzegają potencjalne zagrożenia, ponieważ stale są przygotowani na to, że zdarzy się coś złego." Bibliografia: - H. McGrath, H. Edwards „ Trudne osobowości. Jak radzić sobie ze szkodliwymi zachowaniami innych oraz własnymi”, Wyd. REBIS, Poznań 2013 źródło: http://kobiecyporadnik.pl/kat,1026343,page,2,title,Osobowosc-lekowa-czyli-wszystko-pod-kontrola,wid,16179872,nasz_temat.html Ten krótki fragment zainspirował mnie do spojrzenia na siebie całośc